O BLOG

BUSQUEI MUITO TEMPO, SABER O QUE QUERO E O QUE NÃO QUERO, O QUE GOSTO E O QUE NÃO GOSTO, O QUE ME FAZ BEM E O QUE ME FAZ MAL.
AGORA, QUERO DIVIDIR TUDO ISSO, POIS, SINTO ALEGRIA, E ESTA ATITUDE, ME REALIZA DE UMA FORMA QUE NÃO CONSIGO EXPLICAR.
ENTÃO, AGRADEÇO A OPORTUNIDADE DE PODER DIVIDIR ISSO COM TODOS QUE CHEGAM ATÉ ESTE ESPAÇO, MINHA CASA, MEU CANTO, QUE SOMENTE EU TENHO A CHAVE DA PORTA DA ENTRADA, E SEMPRE A DEIXO ABERTA.

SOUGHT LONG, KNOW WHAT I WANT AND DO NOT WANT TO KNOW WHAT, KNOW WHAT I LIKE AND DO NOT LIKE TO KNOW WHAT, KNOW WHAT MAKES ME ILL AND KNOW WHAT MAKES ME WELL.

AND NOW DISCOVERED THAT DIVIDE ALL THIS, GIVE ME JOY, AND SO ME IN A WAY THAT MAKES

COULD NOT EXPLAIN.

SO THANK THE OPPORTUNITY TO SHARE ALL THIS POWER TO ALL THAT COMES UP

THIS SPACE

געזוכט לאַנג, וויסן וואָס איך ווילן און טאָן נישט וועלן צו וויסן וואָס, וויסן וואָס איך ווי און טאָן ניט ווי צו וויסן וואָס, וויסן וואָס מאכט מיר קראַנק און וויסן וואָס מאכט מיר געזונט.

און איצט דיסקאַווערד אַז טיילן אַלע דעם, געבן מיר פרייד, און אַזוי מיר אין אַ וועג אַז מאכט קען ניט דערקלערן.

אַזוי אַ דאַנק די געלעגנהייט צו טיילן אַלע דעם מאַכט צו אַלע אַז קומט צו דעם פּלאַץ.

Sunday, February 7, 2010

ESTOU AQUI

Meus queridos amigos,
hoje acordei com uma vontade doida de fazer coisas, olhar, sentir, rever, tudo o que está pertinho de mim, e que fica meio de lado, pelo fato de, diariamente, me preocupar e me ocupar com assuntos que na realidade, nunca são tão importantes assim, contudo nos roubam todo o nosso tempo.
Olhei meus livros, os de casa é claro....................rs (tenho muitos..........rs), olhei minhas coisas, meus cachorros, minhas roupas, olhei minha casa, olhei para mim, isso foi legal, eu olhei para meu rosto, para meu corpo, para minhas mãos, para meus pés, não com aquele olhar pesquisador para ver se está tudo como deveria estar, olhei com olhar de agradecimento, parei uns instantes, procurando sentir, sentir meu corpo, sentir minha respiração, sentir o calor, o suor escorrer no meu rosto, toquei nos meus cabelos, olhei tudo, e fiquei muito feliz por entender que, estou muito bem, estou vivo, estou numa situação privilegiada, tantos nem acordaram, outros tantos nem dormiram, outros, sentem dores terríveis agora, outros se mortificam agora, por problemas que vivem, e eu, aqui, vivo, pleno, absolutamente satisfeito com o que tenho, sou e posso agora.
Não pense que, sempre foi assim não, quantas vezes eu, quando acordava a primeira coisa que fazia era reclamar, e a última adivinha, reclamava também; começava e terminava o meu dia, semp perceber que tudo estava maravilhoso.
E olha só, isso aconteceu tanto tempo, tantas vezes fiz isso, tanto tempo perdi, com inutiidades, deixando que qualquer tolice e imbecilidade, roubasse meu momento de alegria, e o homem sem alegria é fraco, inapto, sem rumo, sem vontade, e mesmo falando isso, mesmo mostrando que a alegria é algo importante, e que podemos perdê-la por coisas bobas, muitos, como eu no passado, me permitia, me autorizava, jogar fora, a minha própria............rs
Que nesse dia, vocês todos, possam perceber suas vidas, seus comprimissos, sua família, seus amores, suas coisas, e que se sintam felizes, satisfeitos e realizados, pois além de terem um dia show, estão se preparando para receber da vida, coisas melhores e maiores.

Um ótimo domingo para todos.

FÁBIO LUÍS STOER

No comments: