O BLOG

BUSQUEI MUITO TEMPO, SABER O QUE QUERO E O QUE NÃO QUERO, O QUE GOSTO E O QUE NÃO GOSTO, O QUE ME FAZ BEM E O QUE ME FAZ MAL.
AGORA, QUERO DIVIDIR TUDO ISSO, POIS, SINTO ALEGRIA, E ESTA ATITUDE, ME REALIZA DE UMA FORMA QUE NÃO CONSIGO EXPLICAR.
ENTÃO, AGRADEÇO A OPORTUNIDADE DE PODER DIVIDIR ISSO COM TODOS QUE CHEGAM ATÉ ESTE ESPAÇO, MINHA CASA, MEU CANTO, QUE SOMENTE EU TENHO A CHAVE DA PORTA DA ENTRADA, E SEMPRE A DEIXO ABERTA.

SOUGHT LONG, KNOW WHAT I WANT AND DO NOT WANT TO KNOW WHAT, KNOW WHAT I LIKE AND DO NOT LIKE TO KNOW WHAT, KNOW WHAT MAKES ME ILL AND KNOW WHAT MAKES ME WELL.

AND NOW DISCOVERED THAT DIVIDE ALL THIS, GIVE ME JOY, AND SO ME IN A WAY THAT MAKES

COULD NOT EXPLAIN.

SO THANK THE OPPORTUNITY TO SHARE ALL THIS POWER TO ALL THAT COMES UP

THIS SPACE

געזוכט לאַנג, וויסן וואָס איך ווילן און טאָן נישט וועלן צו וויסן וואָס, וויסן וואָס איך ווי און טאָן ניט ווי צו וויסן וואָס, וויסן וואָס מאכט מיר קראַנק און וויסן וואָס מאכט מיר געזונט.

און איצט דיסקאַווערד אַז טיילן אַלע דעם, געבן מיר פרייד, און אַזוי מיר אין אַ וועג אַז מאכט קען ניט דערקלערן.

אַזוי אַ דאַנק די געלעגנהייט צו טיילן אַלע דעם מאַכט צו אַלע אַז קומט צו דעם פּלאַץ.

Thursday, May 3, 2012

O PERIGO DA ZONA DE CONFORTO

Queridos amigos blogueiros,

Boa Noite para todos !!!!

Eu ando meio distante de um momento que me oferece tanto prazer, este espaço aqui, lugar onde encontro momentos que, parecem solitários, eu e o computador, mas, por outro lado, me coloca de uma forma tão impressionante, ao lado de tantas pessoas bacanas, de categoria, inteligentes e que ainda são tão cordiais comigo, meus amigos, e neste momento também, me dá a impressão de estar reunido com todos ao mesmo tempo, desfrutando de todo o carinho que recebo, isto é muito especial.

O que eu queria comentar agora, é uma atitude que tenho visto com uma frequência que me assusta e me impressiona também, no trabalho, vejo pessoas que estão vivendo como que por obrigação, e isto cada vez mais, o que vai contra todos os meus princípios.

Sempre procurei, desde muito novo, aquilo que me desse prazer profissionalmente, o que eu poderia fazer como se nem fosse trabalho, e eu vivo isto, contudo, fico muito triste em perceber que, diariamente, existem tantas pessoas que trabalham por trabalhar, por necessidade, que não curtem o que fazem, que não se sentem estimuladas por suas tarefas diárias, e muito pelo contrário, quando surge alguma coisa no seu dia profissional, lastimam, ficam injuriadas, ficam cansadas só de imaginar terem que resolver mais alguma coisa.

Uma de minhas atividades, fora ser advogado, é ser professor, e eu curto tanto isto, que me sinto numa festa, me sinto numa reunião onde encontro pessoas que esperam que eu faça algo de novo, e isso me deixa muito feliz.

Quando acabo uma aula, me sinto até meio frustrado, por perceber que o tempo passou tão rápido, queria mais um pouco no momento............................rs

E para dar uma complementada, estou buscando para o segundo semestre deste ano, uma nova atividade profissional que estou planejando, tanto por perceber que eu gosto muito disto que irei incrementar em minha vida, quando pela animação que isso me dá só de pensar nos momentos que irei viver.

Trabalhar para mim, é algo que me envolve tanto, me absorve tanto, que em determinados momentos, me sinto até meio constrangido, pois muitas pessoas percebem isto, e sentem algo que nem sei explicar direito.

Deve ser terrível fazer o que não se gosta, e ainda mais, entender que, não se tem nenhuma outra opção, e nem vontade de ter, ai, é claro, o que já é pesado, vira um fardo impossível de ser levado.

Eu percebi outra coisa, dentre os meus conhecidos e amigos mais chegados, eles temem buscar algo que gostem de fazer, pelo simples fato de terem, quando encontrarem é claro, que mudar tudo, então, o verdadeiro medo e insatisfação, é mudar, sair da tal zona de conforto.

Esta postagem então, é dirigida de forma indeterminada, para todos, para qualquer um que a veja acidentalmente.............rs, esta vida é tão curta, que temos o dever de fazermos o que curtimos, vivermos coisas especiais, temos sim, que mudar o que nos incomoda.

Claro que, em determinadas situações, esta mudança inicialmente parece impossível, contudo, vejam só, apenas parece, nada é mais difícil do que ser infeliz, então, é muito fácil jogar tudo para fora de nossas vidas e buscarmos o que verdadeiramente nos acrescente.

Falo isso apenas por curtir o que vivi, vivo e ainda quero viver muito, quero planejar muito, quero realizar mais ainda, e desejo do fundo do coração, que todos percebam que isto é possível sim, em alguns momentos, até pode doer um pouco, como uma atividade física que quando não praticada, e começa a ser, dói todo o corpo, mas, com o tempo, nos acostumamos, e passamos a querer mais, cada vez mais.

Desejo mudanças surpreendentes para todos, mudanças que façam que o dia de todos, seja muito bem vivido e aproveitado.

Um grande final de dia para os amigos.

Um grande abraço,

Do amigo

Fábio Luís Stoer

P.S.: Pior do que viver o que não se gosta, é saber do que se gosta, e isso ser deixado de lado como se não tivesse importância nenhuma.

2 comments:

JOPZ_B1B said...

suas divagações profissionais me fizeram lembrar de um ensinamento que diz assim.... "quando o discípulo está pronto, o Mestre aparece..." bem que poderia ser assim na vida profissinoal... quando nossas aptidões e habilidades estivessem no ponto surgissem as oportunidades...

JOPZ

Maryjo said...

Olá Fábio, o que você escreveu também tenho visto entre pessoas que conheço, eu tamb´s já fui assim quando mais jovem e tinha necessidade de trabalhar em algo que não gostasse tanto. Agora sim trabalho no que gosto e isso é muito bom.
abraços!

http://baudamaryjo.blogspot.com.br